DAG 6 - Herculaneum en onze trip naar Napels

Maandag, 10 april '17
We checken uit in het hotel in Sorrento en rijden 1,5u richting Napels waar we woensdag de terugvlucht nemen.
Na een uurtje rijden, stoppen we in Ercolano (Herculaneum).   Heel slecht of beter gewoon NIET aangeduid, 2x de weg moeten vragen maar er dan toch uiteindelijk geraakt...  Hè hè, we zijn er.

Herculaneum (Italiaans: Ercolano) was een stad uit de oudheid, gelegen aan de kust, die bij de uitbarsting van de Vesuvius in 79 n.C. door 19 meter lava en as werd bedekt.

De stad werd bedekt door een 20 meter dikke laag lava en de kust kwam een stuk verder te liggen.  Je ziet natuurlijk heel duidelijk dat de huidige stad er omheen 20 meter hoger ligt.

Herculaneum is het kleine zusje van Pompeii.  Wij kozen voor Herculaneum omdat deze laatste beter bewaard is en Laura zich meer kan 'voorstellen' met wat er overblijft.   Het grote verschil is dat Pompeii werd bedolven door giftige gassen en as maar Herculaneum werd bedekt door een stroom gloeiend lava.   Dit laatste ging veel langzamer dan bij Pompeii en de meeste inwoners konden over zee wegkomen. Bij de boothuizen zijn de resten van ongeveer 300 mensen gevonden die te laat waren.  Laura vond dit indrukwekkend en akelig tegelijk...

Op de parking staan enkele tentjes met souveniers, drankjes en wat te eten.  We drinken hier nog iets en zetten onze trip verder.

Op hoop van zegen naar Napels. 
Wai wai... dat verkeer nabij Napels is niet te doen!  Ogen dicht knijpen en rijden of je komt nergens.  Het is omdat we er het vliegtuig nemen want ik sta er niet om te springen. 

Het JFK hotel in Napels, een beetje buiten het centrum, veel lovende woorden op tripadvisor maar toch verwacht ik er niet zo veel van en maar goed ook...
Wat is me dat...   De foto's zijn nog OK maar je wil niet dat ik de details laat zien.  Het blauwe tapijt heeft een bruine schijn en het is er echt niet proper.  Daar lagen we dan, 2 astmapatiënten in een kamer met tapijt.  Vooral niet bewegen was de boodschap!   Zoveel goede, mooie kamers maar aangezien wij een familiekamer hadden, konden ze ons enkel een oude kamer aanbieden die schreeuwde om vernieuwing.   Oubollig in het kwadraat.
En plus, de reden waarom ik dit reisverhaal pas 3 dagen kan plaatsen, is ook omdat de WiFi niet werkt.  

We moeten ongeveer 7 minuten lopen naar het metrostation dat ons naar het centrum brengt.   Met een bang hartje vertrekken we richting 'de onveilige stad'.

OMG!!!  Wa is me da!!!  Vuil????  
Sien en Maria zouden zeggen: VUIL, VIES én VETTIG
Laura hangt aan mijn arm, ik hou mijn zonnebril aan zodat ik goed rond kan loeren :-)   Niet te geloven wat ge hier allemaal ziet.   Straatverkopers, lugubere types, ik hou mijn oren en ogen open en vertrouw niemand die in de buurt komt.
 

Ik heb wat last van tandpijn en ga op zoek naar een apotheek die er betrouwbaar uit ziet.  Achteraf bekeken, echt top want ik ben echt geholpen.

Wat denk je van onderstaande foto's?   Bah toch!?
Vuilnis overal.  Mensen keren hun winkels uit.  Maar samen met het gebruikelijke vuil, keren die ook pizzadozen mee buiten.  Heuh???? 

Op de Via Toledo zijn er heel wat winkels die wij kennen zoals de H&M en wanneer we die winkels binnen stappen, voelen we ons wat meer thuis.

Achteraf was ik toch blij om weer veilig in onze kamer te zijn, echt waar. 
Voor mij was dit al voldoende geweest en mocht de trip nu eindigen maar we hadden nog 1 volledige dag Napels te goed.

Ik kijk er echt niet naar uit.