Casal di Peppe Orentano ... bij Elisa & Giovanni

2020, het jaar dat Corona keihard toeslaat...
Het was een moeilijke beslissing maar we kozen toch om met de wagen naar Elisa & Giovanni te rijden in Orentano, Toscane.
Een vakantie met weinig tot geen uitstappen maar gewoon rusten aan het zwembad en het even 'weg van alles' zijn.

Onze 1ste stop zal zijn in Saronno, zoals altijd omdat Peter het niet ziet zitten om in 1x tot in Orentano te rijden, begrijpelijk.
In Saronno rusten we wat, Laura gaat zwemmen, we gaan eten en kruipen vroeg in bed.  Veel valt er niet over te vertellen.  Onze gebruikelijke rit met de metro naar Milaan slaan we bewust over dit jaar.

Op zondag zetten we onze reis naar Casal di Peppe verder.  We hebben een vriendenprijsje gekregen en daar geven we graag voor iets in de plaats.  Peter heeft vanalles wat Belgisch is meegebracht en daar maken we op de kamer in Saronno nog snel een pakketje van.  De Leonidas pralines zitten zelfs in een speciale koelverpakking.    We zijn zenuwachtig.  Hoe gaat dat nu verlopen?  Hoe zit dat met mondmaskers? 
Elisa & Giovanni ontvangen nu tijdelijk enkel kennissen, vrienden en klanten met dat beetje meer.  Fijn dat wij daarbij horen.
We stoppen voor de poort.  Deze keer niet met de glimlach alleen maar met de armen groot open komt Giovanni buiten gelopen.  Je ziet zo dat hij content is.  Elisa loopt hem achterna en ik zie dat ze de mondmaskers meebrengt en Giovanni erop attent maakt.  Wij zetten ook een mondmasker op voor alle zekerheid en de begroeting is heel hartelijk maar van ver.  Het is even wennen.
Ik laat mijn handtas en alles in de auto want ik wil gewoon zo snel mogelijk op de patio zitten en even bekomen en genieten van het moment. 

Oma en opa komen ook buiten voor ons.  Ze zien er stralend uit. 
We hoopten op weinig en liefst geen volk en dat hebben we ook gekregen.  Er is een Duits koppel dat het appartement huurt en wij.    We zijn hier nu 3 dagen en hebben hen slechts 1x even gezien.

Wanneer we hen de geschenken uit België geven samen met het armbandje dat Laura maakte, houdt Elisa het niet droog.   Ik gaf een bokaal met daarop Casal di Peppe in vinyl gemaakt met de Cricut. 
Oma is zo nieuwsgierig naar wat we meebrachten, zij haalt uiteindelijk alles uit en deelt meteen snoepjes met Laura.   Wanneer Peter de Leonidas afgeeft, zie je dat ze weldegelijk chocolade verwacht/gehoopt hadden. Oma doet meteen de doos open en ik heb opa (Nonno) nog nooit horen spreken maar er kwam duidelijk Mmmmmm uit en de handjes gingen wapperen.
Later die dag zei Nonna dat ze tegen Nonno had moeten zeggen van de pralines af te blijven.  Fijn toch als je iemand zo kan laten genieten.

Met veel trots laten E & G ons zien waar ze de voorbije tijd aan gewerkt hebben.  Hun tuin ziet er netjes uit, de kippen worden goed verzorgd, de zelfgekweekte groenten smeken om geproefd te worden.  Van de tuin zal ik later wat foto's posten.  Er zijn legumen bij om U tegen te zeggen.

Overal staat spray en handgel.  Aan het zwembad wordt er ook gevraagd om steeds alle opblaasbare spullen te ontsmetten voor én na gebruik.  Ik denk dat de situatie in Italië inderdaad veel erger geweest is dan bij ons.  Hier lacht niemand met Corona en een Italiaan doet alles om zijn ouders te beschermen. 
We hebben dezelfde kamer als in 2018 nl. de Ortensia.  Het ruikt heerlijk als we binnen komen en de kamer is perfect qua temperatuur. 

Elisa maakt eten op maandag, woensdag en vrijdag.  We besluiten altijd mee te eten.  De andere dagen zorgen we dan zelf wel voor iets of gaan lokaal iets kleins eten.
De Italianen zijn heel strikt in het naleven van de regels.  Iedereen draagt een mondmasker.

De ontbijttafel is zo afgewerkt tot in detail, het is altijd leuk om gewoon ff te genieten hoe Elisa dit zo mooi aangekleed krijgt.  Jam, broodjes, gebak,... alles voelt nog warm want het komt vers uit de oven. Dit kan niet verser, toch?

Gisterenavond hebben we ons eerste avondmaal gehad hier.  We hebben meteen moeten vragen om de volgende keer minder grote porties te geven want wij gaan ons doodeten hier.  OMG.  Maar toch zooo lekker!
Het dessert zijn we vergeten te fotograferen, of course.    Laura heeft gezien hoeveel werk er gestoken is in het eten en doet echt haar best om van alles te proeven maar dit is zelfs voor ons te veel.

Ondertussen zijn we dinsdag, 28 juli.  Giovanni is vandaag jarig.   Vandaag gaan we met E, G, Nonno & Nonna uit eten. 
Toen we vanmorgen beneden kwamen zongen we Tanti Auguri (gelukkige verjaardag) voor Giovanni.  Peter gaf een mand met allemaal verschillende soorten Belgische bieren en plots kwam er geen klank meer uit Giovanni.
Het ging hem recht naar het hart, dat zag je.  Hij was heel content.

Vandaag speelden we wat in het zwembad.  Op luchtmatrassen springen, het is wel leuk eigenlijk.   Peter is ook nu met Laura nog aan het zwembad terwijl ik dit verslag probeer te maken. 
Een verslag schrijven van 3 dagen is niet eenvoudig.  Alles loopt door elkaar.
Ik ga wat foto's delen van de voorbije  dagen, misschien zegt dat genoeg.

Het gaat ons hier goed.  We gaan nog wat verder genieten.

Enkele sfeerbeelden nog van onze B&B.  We kunnen er geen woord slecht over zeggen!

Mimmi de poes, foto gemaakt door Laura

Vind je onze 2 foto's?