DAG 11 - Orentano & Lucca

Vandaag bellen en feliciteren we papa want hij is jarig!   Hoera!

Nog even over de BBQ van zaterdagavond in Casal di Peppe.  Wat een leuke sfeer.  Alle gasten hadden geaccepteerd voor de BBQ.  Prijs was 35€ per persoon (volwassene) en het was heel lekker.  De sfeer was nog beter.  Peter vindt het vooral geweldig dat oma en opa (80) mee-eten.  Giovanni, onze gastheer viert zijn 50ste verjaardag en Elisa bakte een taart.  Hij was zo blij en verrast.  We lieten de champagnekurken knallen.
Het was heel snel middernacht.

Aanschuiven voor het ontbijt kan hier tussen 08u30 en 9u30 dus best wel vroeg als je tot ’s nachts op de brats bent geweest en ingeschakeld staat op vakantiemodus.  Hierbij de ontbijtkaart met extraatjes (en hun prijs).

We hadden het plan om naar Lucca te gaan maar vonden het net iets te warm.  Daarom gingen we eerst naar het zwembad.  Wat zalig toch… maar er is maar één nadeel.  Ik heb zoveel moeite om eruit te komen.  Ik lag zalig op de matras en dat heb ik daarna ook gemerkt.  Ingesmeerd met factor 30 maar toch ‘pomodoro’rood.  Gelukkig doet het geen pijn. Ik heb ook een filmpje opgeladen van Laura die een mooie duik maakt in het water.

Lucca is nog steeds heel erg mooi.  De foto’s van ons vorig bezoek zijn mooier omdat we de toren toen hebben beklommen maar we zijn gecharmeerd.  Opnieuw ging ik op zoek naar 100€ (omdat ik die hier vorige keer vond) maar helaas nikske.  

’s Avonds aten we in ons favoriete restaurant ‘Lucca In Tavola’.  De eigenaar is al wat ouder en we zijn blij dat hij er nog steeds is.  In Italië heb je altijd de antipasti, de primi en secondi… maar dat zijn wij niet gewoon.  Een voorgerecht OK maar dan uw anderen gerechten nog gaan opsplitsen, neen pff...    Wij kiezen graag gewoon 1 gerecht en krijgen liefst een grote portie en klaar.   Hebben we dan nog zin in een dessert, OK dan.  Peter durfde het aan om een dubbele portie van de tagliatelle te vragen.   Daarvoor kwam de kokkin eens graag uit haar keuken.  Eens kijken welke vent die portie gevraagd heeft om dan met veel trots en goed luid te zeggen: “Deze klant vraagt zelfs een dubbele portie omdat hij mijne tagliatelle zo lekker vindt.”   Neen, eigenlijk moest het zijn…  Deze klant vraagt een dubbele portie omdat mijn gewone portie te klein is, haha.  Ik geniet van gefrituurde zeevruchten met rode wijn en Laura kiest voor lasagne.  Het gaat weer helemaal fout wanneer de limoncello aangeboden wordt.  Ik denk 'neen' maar hoor mezelf toch 'ja' zeggen en niet veel later denk ik alweer dat het reisverslag niet voor vanavond zal zijn.

Echt … Limoncello is den duvel!